به گزارش خبر فوری به نقل از وانا، در شبکههای اجتماعی فارسیزبان، بخش اکسپلور اینستاگرام پر از تبلیغات اردوگاههای طبیعت با تم هالووین، رویدادهای اختصاصی هالووین، کافههایی که با اسکلتها و عنکبوتهای پلاستیکی تزئین شدهاند و رستورانهایی که حتی پاستای سیاه سرو میکنند، شده است. برخی کافهها هفتهها قبل از روز هالووین آماده میشوند؛ با منوهای ویژه، نور کم، دود یخ خشک و لیوانهایی که بخار سرد از خود خارج میکنند.
آیدا، صاحب یکی از این کافهها میگوید: «میخواستیم شبی متفاوت بسازیم. مردم دنبال هیجان هستند.» او ادامه میدهد: «این روزها سرگرمیهای جدید مانند این بسیار محبوب شدهاند بهویژه وقتی بیشتر مردم کار میکنند و نمیتوانند سفر طولانی داشته باشند. هالووین با کمی ترس، کمی خنده و کمی عجیب و غریب بودن، به شکل تفریحی برای مردم تبدیل شده است.»
در گوشهای دیگر از شهر، فروشگاههایی که وسایل هالووین از کلاه جادوگران تا لنزهای خونی و دندانهای خونآشام میفروشند، شلوغتر از همیشه هستند. احسان، شهروند تهرانی که دخترش را به خیابان میرزای شیرازی برده تا نمادهای هالووین را نشانش دهد، میگوید: «هالووین مانند بسیاری از جشنها در ایران است. مردم بهانهای برای شادی و کنار هم بودن پیدا میکنند، بهویژه در شرایط کنونی جهان که پر از آشوب است. این روزها بهخصوص برای کودکان کمی شادی و فرار از افسردگی فراهم میکنند.»
برخی فروشگاهها حتی تبلیغات اینستاگرامی خود را با موسیقی ترسناک همراه کرده و هشتگ این جشن را اضافه کردهاند. آنها حتی آموزش میدهند چگونه با چند شمع و پارچه سیاه خانهشان را شبیه صحنههای فیلمهای تیم برتون کنند. احمد، فروشنده وسایل هالووین میگوید: «به لطف علاقه مردم به هالووین، کسبوکارم در این زمان رونق دارد. بسیاری وسایل را حتی بهصورت ساعتی اجاره میکنند تا از روند روز عقب نمانند.»
اتاقهای فرار با تم ترسناک و سینماهای وحشت نیز ظرفیت کامل خود را پر کردهاند. جوانان به این مکانها میروند تا چند ساعت از افکار واقعی زندگی آزاد شوند، فریاد بزنند و بخندند. ساحل، ۲۰ ساله، طرفدار هالووین، میگوید: «این جشنها به دلیل شبکههای اجتماعی و جذابیتهایشان برای ما هیجانانگیز هستند. فعالیتهای جسورانه آنها ما را جذب میکند.»
اما جالبترین نکته این است که این هیجان برای جشن غربی در کشوری رخ میدهد که از دیرباز آیینی مشابه داشته است: قاشقزنی. این سنت که در چهارشنبهسوری برگزار میشد، شامل پوشاندن صورت با روسری یا پارچه، ضربه زدن با قاشق به کاسه و ایستادن جلوی در خانهها برای گرفتن هدایا بود، بدون آنکه کسی بداند پشت پوشش چه کسی است.
ناهید، زن ۵۰ سالهای که از هیجان نوهاش تعجب کرده، مینویسد: «نمیدانم چرا جوانان ما به هر جشن خارجی علاقهمند شدهاند. چرا به سنتهای خودمان توجه نمیکنند؟ قاشقزنی هم ایمنتر و هم اصیلتر است.»
اگر دقیق نگاه کنیم، قاشقزنی و هالووین هر دو ریشهای مشترک دارند: پوشاندن صورت، قدم زدن در تاریکی و بازی با سایهها. شاید هالووین امروز یادآور همان نیاز انسانی دیرینه باشد؛ نیاز به تخیل، فرار و تجربه مرز نازک بین شادی و ترس.
نسل جدید ایران این دو را با هم ترکیب کرده است؛ در شبی پاییزی، در کافهای نیمهتاریک با موسیقی. اما چه شگفتانگیز خواهد بود اگر در آینده مردم جهان همانطور که هالووین را جشن میگیرند، قاشقزنی را نیز گرامی بدارند.
           











