نقرس نوعی آرتروز شایع است که هر فردی می‌تواند به آن مبتلا شود. از علائم آن می‌توان به بروز حملات ناگهانی و شدید درد، تورم، قرمزی و حساسیت مفاصل به ویژه مفصل شست پا اشاره کرد. درد نقرس ممکن است به طور ناگهانی روی داده و باعث شود که شما از خواب بیدار شوید. علائم نقرس ممکن است برای مدتی ظاهر شده و سپس از بین بروند، اما روش‌هایی برای مدیریت علائم و جلوگیری از عود مجدد آنها وجود دارند.
علائم نقرس چیست؟
نقرس می‌تواند به روش‌های مختلفی بروز پیدا کند، اگر چه معمولا به علت عود مجدد التهاب حاد آرتروز (یک مفصل قرمز، حساس، گرم و متورم) ایجاد می‌شود. نقرس در نیمی از موارد، اغلب مفصل متاتارس-فالانگهال در شست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دیگر مفاصل مانند پاشنه ها، زانو، مچ و انگشت‌ها نیز ممکن است تحت تأثیر نقرس قرار بگیرند. درد مفصل معمولا در طول شب شروع شده و به مدت ۲ الی ۴ ساعت ادامه خواهد داشت. این امر عمدتا به دلیل دمای پایین بدن روی می‌دهد. علائم دیگری نیز ممکن است همراه با درد مفصل بروز پیدا کنند، از جمله خستگی و تب بالا. هرچند، این حالت به ندرت روی می‌دهد.
بالا بودن سطح اسید اوریک (هیپوریکمی) ممکن است منجر به بروز علائمی از جمله رسوبات سخت و بدون درد کریستال‌های اسید اوریک به نام توفی شود. بروز توفی می‌تواند منجر به آرتروز مزمن ناشی از فرسایش استخوان شود. بالا بودن سطح اسید اوریک همچنین ممکن است منجر به بروز کریستال‌های رسوب شده در کلیه‌ها شود که در نهایت می‌تواند منجر به تشکیل سنگ و نفروپاتی اورات شود.
علائم و نشانه‌های نقرس معمولا به طور ناگهانی و در طول شب بروز پیدا می‌کنند. این علائم عبارتند از:
درد شدید مفاصل. نقرس معمولا بر روی مفصل شست پا اثر گذاشته، اما می‌تواند دیگر مفاصل مانند قوزک پا، زانو، آرنج، مچ و انگشت‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. درد مفاصل معمولا طی ۴ تا ۱۲ ساعت اول پس از شروع درد شدیدتر است.
درد مداوم. پس از آنکه درد شدید اولیه کاهش پیدا کرد، ممکن است درد در برخی از مفاصل به مدت چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد. مدت زمان این درد‌ها احتمالا بیشتر بوده و مفاصل بیشتری را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
التهاب و قرمزی. مفاصل آسیب دیده متورم، حساس، گرم و قرمز می‌شوند.
محدود شدن حرکات. پیشرفت نقرس ممکن است باعث شود که نتوانید مفاصل خود را به طور عادی حرکت دهید.
زمان مراجعه به پزشک
اگر احساس درد ناگهانی و شدید در مفاصل خود دارید، به پزشک مراجعه کنید. عدم درمان نقرس می‌تواند منجر به شدیدتر شدن درد و آسیب مفصلی شود. اگر تب دارید و مفاصل شما گرم و ملتهب شده‌اند، سریع به پزشک مراجعه کنید. این حالت می‌تواند نشانه‌ای از عفونت باشد.
نقرس معمولا هر دفعه، یک مفصل را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما اگر درمان نشود، می‌تواند بر روی بسیاری از مفاصل تاثیر گذارد. درد مفصلی که در عرض یک هفته تا ۱۰ روز کمتر شود، می‌تواند به دردی ملایم، اما مداوم تبدیل شود. عدم درمان نقرس می‌تواند منجر به بروز توفی و سنگ کلیه شود. همچنین، نقرس با دیگر بیماری‌ها مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری مزمن کلیه و بیماری‌های قلبی عروقی نیز مرتبط است.
پیشگیری از بروز نقرس
دستورالعمل‌های تغذیه‌ای گفته شده در زیر می‌توانند به پیشگیری از حملات نقرس کمک کنند:
مایعات زیاد بنوشید. آب و مایعات زیاد بنوشید. مصرف نوشیدنی‌های شیرین به خصوص آنهایی که با شربت ذرت با فروکتوز بالا شیرین شده‌اند را کاهش دهید
عدم مصرف الکل. برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف آبجو می‌تواند احتمال ابتلا به علائم نقرس به ویژه در مردان را افزایش دهد.
مصرف محصولات لبنی کم چرب. محصولات لبنی کم چرب می‌توانند تاثیری حافظتی در برابر نقرس داشته باشند. بنابراین، بهتر است پروتئین مورد نیاز خود را از این محصولات دریافت کنید.
کاهش مصرف گوشت، ماهی و مرغ. این مواد را به میزان کم مصرف کنید.
حفظ وزن مطلوب. کاهش وزن ممکن است سطح اسید اوریک را در بدن کاهش دهد. اما از کاهش سریع وزن جلوگیری کنید، زیرا این کار ممکن است موقتا سطح اسید اوریک را افزایش دهد.
درمان نقرس
از برخی داروها می‌توان برای درمان نقرس استفاده کرد. بسیاری از آنها، دارو‌های ضد التهابی هستند که به کاهش تورم و التهاب کمک می‌کنند. برخی از آنها عبارتند از:
دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): برخی از این داروها را می‌توان بدون نسخه پزشک نیز تهیه کرد. دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی برای درمان نقرس عبارتند از: ایبوپروفن، ناپروکسن، ایندومتاسین و سلکوکسیب. برای اثرگذاری بیشتر این داروها، بهتر است طی ۴۸ ساعت اول پس از شروع علائم نقرس، آنها را مصرف کنید.
کلشی سین: دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی برای افرادی که سابقه بیماری کلیوی یا کبدی، زخم معده یا مشکلات خونریزی و بیماری‌های قلبی عروقی دارند، توصیه نمی‌شود. از اینرو، پزشک ممکن است داروی کلشی سین را تجویز کند. از این دارو می‌توان برای درمان حملات نقرس یا کاهش میزان حملات استفاده کرد. عوارض جانبی کلشی سین عبارتند از: اسهال، تهوع، استفراغ و گرفتگی شکم.
کورتیکواستروئیدها: این داروها را می‌توان به صورت خوراکی مصرف کرده یا آنها را به طور مستقیم به مفصل تزریق کرد. کورتیکواستروئید‌های متداول برای درمان نقرس عبارتند از: پردنیزون، پردنیزولن و متیل پردنیزولون.
دارو‌های نقرس برای کاهش میزان اسید اوریک
دارو‌های گفته شده در زیر به صورت روزانه و به مدت طولانی مصرف می‌شوند تا از بروز و عود مجدد نقرس جلوگیری شود. برخی از دارو‌های کاهش اسید اوریک برای نقرس عبارتند از:
پروبنیسید
لوزارتان
آلوپورینول
فبوکسوستات
زورامپیک
پگلوتیکاز
