دکتر حسین کرمان پور افزود: در بخش مستقیم پیام‌ها، برخی از شما برایم گریه کردید! مشکلات را گفتید و حتی نوعروسانی برایم نوشتند: «حال که امیدی به زندگی نیست! با نوزاد داخل رحم چه باید بکنند؟ »
حتماً یادشان هست که من همیشه امیدم به خدا و انرژی‌های متراکم با هم بودن در جریان بود! چند شب پیش در تنهایی خودم، باغچه‌های حیاط را آب می‌دادم. برگ‌های تر و تازه‌ای که در منتهاالیه شاخه رزماری‌ها روئیده بود توجهم را جلب کرد! اتفاقاً همان‌ها داشتند عطر خودشان را به اطراف پخش می‌کردند! میترا همسر عزیز و همراهم در تراس مرا می‌پایید و گلدان‌های خودش را راس و ریس می‌کرد.
در ۱۲ روز جنگ و تجاوز به میهن عزیرم، هر چقدر ناملایمات وارد شد اما جلو چشمانم می‌دیدم که رزماری‌ها رشد کرده و شمشادها برگ‌های تازه داده‌اند!موبایلم را بر داشتم و از دوستی خواستم که از مرکز آمار سوال کند، طی ۱۲ روز جنگ، ایران‌خانم نازنین ما چند فرزند متولد کرده‌است! فردایش پیام ۳۰۳۰۸ را می‌گذارد که من آن را در چند جمله خلاصه و تقدیم می‌کنم:
حتی زیر آتش، زندگی راهی پیدا می‌کند… تنها در ۱۲ روز جنگ علیه ایران، ۳۰۳۰۸ نوزاد به دنیا آمدند.
آنها منتظر صاف شدن آسمان نماندند! آنها ضربان قلب ملتی هستند که تسلیم نمی‌شود.
