به گزارش دوشنبه‌شب باخیش خبر، پرسپولیس مقابل النصر، نشانی از یک تیم پر صلابت و با برنامه نداشت. هیچ عطشی از پرسپولیس و بازیکنانش برای کسب سه امتیاز ندیدیم. نمونه‌اش در آخرین دقیقه از وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم که گویی بازیکنان پرسپولیس برای حفظ تساوی تلاش می‌کردند تا اینکه به برتری برسند! پاس‌کاری‌های متوالی در خط دفاع، بدون مشارکت در حمله.
احتمالاً همه فوتبال‌دوستان می‌دانند که النصر با تیمی نصف و نیمه و بازیکنانی که اغلب در بازی‌های بزرگ روی نیمکت می‌نشینند، پا به زمین گذاشت. استفانو پیولی به پنج بازیکن نامدار نظیر اوتاویو، رونالدو، دوران، مانه و بنتو استراحت داد و آیمریک لاپورت را در دقایق پایانی به زمین فرستاد.
پرسپولیس اما خلاف صحبت‌های همیشگی اسماعیل کارتال، سرمربی این تیم، هرگز با ترکیبی هجومی وارد زمین نشد. علی علیپور و عیسی آل‌کثیر روی نیمکت نشستند و سردار دورسون، تک و تنها در نوک خط حمله قرار گرفت و هرگز هم از سوی وینگرها و هافبک‌های میانی حمایت نشد. او تا زمانی که در زمین بود، اسیر یارگیری مدافعان میانی النصر بود و حامی خاصی پشت سرِ خود نداشت.
در دنیای فوتبال قانون نانوشته‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه تغییر سرمربی می‌تواند شوک مثبتی به یک تیم وارد کند. این راهکار اغلب جواب داده و حداقل برای کوتاه‌مدت به فریاد خیلی از تیم‌ها رسیده است. در پرسپولیس اما این اتفاق رخ نداده و تیم به پیشرفتی که هواداران امیدش را داشتند، دست نیافته. روش بازی و چیدمان بازیکنان، همانی است که در دوران مربیگری خوان کارلوس گاریدو می‌دیدیم. البته تنها با این تفاوت که لوکاس ژوائو رفته و سردار دورسون آمده.
شجاعتی که یک تیم برای پیروزی به آن نیاز دارد را هرگز در نمایش پرسپولیس ندیدیم. پرسپولیس نه به آب و آتش زد و نه روی دروازه النصر خیمه. اگر کسی از شرایط ۲ تیم در جدول رده‌بندی خبر نداشت، قطعاً تصور نمی‌کرد که تیم قرمزپوش نیاز مبرمی به پیروزی دارد و برای آبی‌ها فرقی نمی‌کند که شکست بخورند یا ببرند! اینکه الکسیس گندوز عنوان بهترین بازیکن زمین را به دست آورد، دلیل دیگری بر اثبات عدم شجاعت پرسپولیس است.
ترس، برادر مرگ است. امروز در مستطیل سبز و مخملی ورزشگاه آزادی، این جمله را کارتال و پرسپولیس معنی کردند. پرسپولیس به جز دقایقی از بازی، نتوانست قدرت خود را به تیم ذخیره‌های النصر دیکته کند. حتی حمایت ۷۰ هزار نفری تماشاگران هم گره از کارِ پرسپولیس باز نکرد و نتیجه همانی شد که النصر می‌خواست. کسب یک امتیاز، در غیاب ستاره‌های مشهور و میلیون دلاری و با بازیکنانی که جملگی از معدود دفعاتی بود که در ترکیب اصلی النصر قرار می‌گرفتند.
حالا پرسپولیس شرایط ناامیدکننده‌ای را تجربه می‌کند. کسب سه امتیاز می‌توانست مجوز صعود این تیم به مرحله بعدی لیگ نخبگان آسیا را صادر کند اما حالا کارتال و شاگردانش باید نگاه‌شان به بازی‌های دیگر باشد. مزد بی‌برنامگی و کمبود شجاعت، همین شرایطی است که در پرسپولیس می‌بینید.
