بر اساس رویه دیوان دادگستری اتحادیه اروپا و اصل آزادی رفت وآمد بین اعضاء، کشورها باید نام قانونی یک فرد که در کشور عضو دیگری ثبت شده را به رسمیت بشناسند.
بدین ترتیب، کشورهای عضو اتحادیه اروپا ملزم به شناسایی متقابل اسم‌ها در حوزه حقوق شهروندی هستند. با این حال، هر عضو اتحادیه اروپا حق دارد که قوانین ملی خود را در مورد نامگذاری کودکان داشته باشد.
این قوانین با وجود تلاش برای حفظ آزادی پدر و مادرها در انتخاب نام برای فرزندانشان، تضمین منافع کودکان را نیز در نظر گرفته‌اند. چنان که قوانین ملی کشورهای عضو اتحادیه اروپا با هدف اجتناب از وارد آمدن آسیب روحی و روانی یا دامن زدن به پیش‌داوری در مورد کودکان بر اساس نام انتخاب شده برای آنها، وضع شده و اعمال می‌شود.
بر همین اساس، کشورهای عضو اتحادیه اروپا قوانین ملی محدود کننده خود را در این خصوص اجرا می‌کنند. در اکثر کشورهای عضو، این محدودیت‌ها سفت و سخت نیستند. به عنوان مثال، در فرانسه، آلمان، اسپانیا و سوئد فهرست مجاز و غیرمجازی برای نامگذاری کودکان وجود ندارد ولی اداره‌های ثبت احوال با ثبت اسامی غیرمودبانه و تمسخرآمیز مخالفت می‌کنند.
اما در برخی از کشورها همچون دانمارک، مجارستان و پرتغال فهرست رسمی اسامی وجود دارد ولی والدین این حق را دارند که نامی خارج از این فهرست را برای تایید مقام‌های ذی‌صلاح ارائه کنند.
در مجموع، فارغ از محدودیت‌هایی خاصی که گروهی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا در قوانین ملی خود لحاظ کرده‌اند، قوانین نامگذاریِ کشورهای عضو اتحادیه اروپا بیشتر بر این اصل استوار است که نامگذاری کودکان نباید موجب وارد آمدن آسیب روحی و روانی به فرد و دامن زدن به پیش‌داوری در مورد او شود.
