به گزارش باخیش خبر، این وضعیت صرفاً یک بی‌عدالتی ساده نیست؛ بلکه نمادی آشکار از سیاست‌گذاری ضعیف و غیرشفاف پتروشیمی مسجدسلیمان در قبال نیروهای بومی است. مردم حق دارند بپرسند: وقتی این شرکت در مقاطع مختلف اقدام به جذب نیروهای غیر بومی می‌کند، چرا از پرداخت حقوق تنها سه نیروی بومی ابراز ناتوانی می‌کند؟ آیا اخراج این کارگران، از ابتدا بهانه‌ای برای جایگزینی آن‌ها با نیروهای غیربومی نبوده است؟
از سوی دیگر، عدم مداخله جدی وزارت کار و سکوت نهادهای نظارتی در این پرونده، نشان از نوعی تساهل و بی‌تفاوتی خطرناک در برابر تضییع حقوق کارگران دارد. این سه خانواده ماه‌هاست که با مشکلات معیشتی و فشارهای روانی دست و پنجه نرم می‌کنند، درحالی‌که مدیران شرکت با بودجه‌های میلیاردی همچنان از پاسخگویی طفره می‌روند.
حتی تماس تلفنی با مدیرعامل پتروشیمی، مهندس شاه‌اویسی نشان داد که اراده‌ای برای پاسخگویی و حل مسئله وجود ندارد.
اکنون انتظار افکار عمومی این است که:
- مدیرعامل پتروشیمی مسجدسلیمان در کوتاه‌ترین زمان ممکن دستور بازگشت این نیروهای بومی به کار را صادر کند.
- نماینده مسجدسلیمان در مجلس با بهره‌گیری از همه ظرفیت‌های قانونی، این موضوع را تا رفع کامل مشکل پیگیری کند.
- وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با ورود فوری به پرونده، الگوی اخراج‌های غیرشفاف در پتروشیمی را بررسی و مسیر سوءاستفاده از نیروهای بومی را مسدود کند.
پرسش اساسی هنوز پابرجاست و روز‌به‌روز جدی‌تر مطرح می‌شود:
آیا نهادهای مسئول توان و اراده لازم برای جلوگیری از اخراج نیروهای بومی و جذب نیروهای غیربومی در شرکت‌هایی مانند پتروشیمی مسجدسلیمان را دارند؟ یا باید همچنان شاهد قربانی شدن خانواده‌های کارگری زیر سایه سکوت و بی‌تفاوتی باشیم؟
این پایگاه خبری همواره این آمادگی را دارد که پاسخ مسئولین شرکت را نیز منتشر کند
